Zwyczaje obchodzenia Wielkanocy w Niemczech

Wielkanoc to najważniejsze święto religijne dla chrześcijan – zarówno w Polsce jak i w Niemczech.

Wyjeżdżając na zlecenie, warto znać zwyczaje, jakie obowiązują u naszych zachodnich sąsiadów w tym świątecznym czasie.

Podstawa każdego wielkanocnego stołu, czyli potrawa jajeczna.

Pomimo tego, że u naszych zachodnich sąsiadów nie jest znany zwyczaj święcenia pokarmów, Niemcy podobnie jak Polacy malują i dekorują jajka. We wschodniej Fryzji, na północy kraju, organizuje się konkurs, który polega na toczeniu jajka wielkanocnego z grobli i pagórków. „Eiertrüllen” to jedno z fachowych określeń tego zwyczaju w języku dolnoniemieckim. Wygrywa ten, komu uda się nie rozbić jajka.

Drugi zwyczaj to bitwa na jajka, tzw. „Eier titschen”. Zanim obierze się je ze skorupki, dwie osoby biorą po jednym jajku i jedna osoba uderza jajko drugiej w ten sposób, aby skorupka pękła. Jeśli się jej to uda – wygrywa, jeśli nie – punkt zdobywa przeciwnik. I tak do ostatniej pisanki.

Wielkanocny zając

„Osterhase” to obok jajek drugi najważniejszy symbol świąteczny. Pojawia się na stole wielkanocnym w postaci słodkiej przystawki – z cukru lub czekolady. Wiąże się z nim też zwyczaj, na który niecierpliwie czekają wszystkie dzieci – chodzi o poszukiwanie ukrytych w mieszkaniu lub ogrodzie pisanek i słodyczy. Zgodnie z tradycją, mówi się dzieciom, że przyniósł i ukrył je wielkanocny zając, który jest w Niemczech równie popularny jak Święty Mikołaj.

Bukiety

W każdym domu znajduje się świąteczny bukiet z zielonych gałązek, przybranych kolorowymi wydmuszkami jajek. Kolorowymi pisankami przystrajane są także krzewy i drzewa w ogrodach.

Procesja konna św. Jerzego w Traunstein

Każdego roku w Poniedziałek Wielkanocny kobiety i mężczyźni z bawarskiego Traunstein i okolic wyruszają na konną procesję św. Jerzego, by pobłogosławić konie i bydło. Na tę wielkanocną pielgrzymkę przybywa tysiące gości.

Jeźdźcy mają na sobie historyczne stroje i kostiumy. Osoba, która przewodniczy procesji, pojawia się w zbroi rycerskiej, pozostali ubrani są w skórzane spodnie, białe koszule, kamizelki oraz kapelusze z orlim pierzem bądź z bródką kozicy. Kobiety występują jako panny na zamku albo mają na sobie miejscowy strój ludowy. W otwartych powozach zasiadają prominenci w osobie burmistrza, miejskiego proboszcza i starosty. Główną postacią procesji jest jadący na swym rumaku św. Jerzy, z pancerzem na piersiach i w czerwonym płaszczu. To od niego, patrona jeźdźców, rolników, koni i bydła, pochodzi nazwa tej konnej procesji.

Na początku i na zakończenie dwuipółgodzinnej procesji ma miejsce taniec mieczy w Traunstein. Mężczyźni w kostiumach i uzbrojeni w miecze odgrywają zwycięstwo wiosny nad zimą. Korzenie tego tańca sięgają XVI wieku, a w dzisiejszej formie przedstawiany jest od 1926 r.

Zielony Czwartek

Wielki Czwartek to w Niemczech „Gründonnerstag” – zielony czwartek. Według jednej z teorii nazwa pochodzi od zielonych szat liturgicznych noszonych tego dnia przez księży do XVI wieku.

Jest to dzień malowania jajek na zielono. W wielu regionach panuje zwyczaj, by w Zielony Czwartek koniecznie zjeść coś zielonego.

Wielki Piątek – Karfreitag

„Karfreitag” jest w całych Niemczech dniem ustawowo wolnym od pracy. Podobnie jak w Polsce, jest to dzień modlitw i czuwania, które towarzyszą wspomnieniu śmierci Jezusa i składania jego ciała do grobu. Organizuje się tzw. agapę, czyli symboliczny wspólny posiłek składający się z chleba, wody i wina.

Wielka Sobota – Karsamstag

„Karsamstag” – jest podobnie jak w Polsce dniem wyciszenia, kiedy nie odprawia się mszy świętej. Niemcy nie święcą koszyczków wielkanocnych, ale mają w zwyczaju rozpalanie wielkich ognisk przed kościołami katolickimi. Towarzyszy temu specjalne nabożeństwo i poświęcenie ognia, którym następnie zapala się świece paschalne w kościołach i świece wielkanocne w domach. Poświęcony ogień towarzyszy wiernym przez całe Święta.

Wielkanocna Niedziela i Wielkanocny Poniedziałek

„Ostersonntag” i „Ostermontag” obchodzone są podobnie jak u nas – czas spędza się z rodziną i przyjaciółmi.

W niedzielę rano odbywa się msza rezurekcyjna. Na stołach – oprócz świec wielkanocnych – obowiązkowo powinien się pojawić zajączek z czekolady lub cukru. W niektórych domach mieszkańcy obdarowują się drobnymi podarkami. Jako danie główne w Święta podaje się zazwyczaj pieczeń z barana. Poza tym, nasi zachodni sąsiedzi delektują się babkami drożdżowymi i sernikami. Często piecze się je w specjalnych foremkach w kształcie np. baranka. Ogromną popularnością cieszą się również wszelkiego typu kiełbasy i wędliny.